Kebanyakan pengkaji berpendapat bahawa usahawan dan
keusahawanan merupakan pembolehubah utama yang menghubungkan lingkungan sosiobudaya
dengan kadar pertumbuhan ekonomi ( Cole, 1986; Mc Connel, 1973; Stigler, G.J.,
1976). Mc Connel umpamanya menyatakan bahawa peranan usahawan adalah penting
untuk perkembangan ekonomi kerana beliau menjalankan keempat-empat fungsi
ekonomi, iaitu menggabungkan sumber-sumber, membuat keputusan, mengambil risiko
dan memperkenalkan pembaharuan. Dalam hal demikian, ia menjadi kuasa pengubah
di dalam kehidupan dan ekonomi (Caroll, 1965; Sayigh, 1962).
Hubungan keusahawanan dengan ekonomi dikaitkan rapat
sejak pada masa dahulu iaitu penjajahan British. Dasar "pecah dan
perintah" menyebabkan kebanyakan usahawan Bumiputera dilahirkan dalam
sistem pelajaran yang kurang mempunyai pengetahuan, pengalaman, sikap serta
nilai keusahawanan yang positif. Wujudnya ketidakseimbangan ekonomi mengikut
kaum. Menyedari masalah tersebut, kerajaan memperbaiki kedudukan ekonomi kaum
bumiputera melalui penggubalan dan perlaksanaan Dasar Ekonomi Baru (DEB) pada
tahun 1970. DEB bermatlamat meningkatkan penglibatan bumiputera dalam
perdagangan dan perusahaan secara kuantitatif dan kualitatif. Walaubagaimanapun, DEB berhasil bahawa
Bumiputera masih lagi mencari peluang yang sudah sedia ada. Seterusnya adalah Dasar
Pembangunan Negara (1990-2000) dan Wawasan 2020. Kesemua dasar ini adalah
memberi sokongan terhadap pembangunan keusahawanan di Malaysia. Kerajaan menekankan
pembangunan keusahawanan kerana dapat memberi sumbangan ke arah usaha untuk
menyusun semula masyarakat. Tokoh usahawan Malaysia seperti Tan Sri Rozali
Ismail dan Datuk T. Ananda Krishnan telah memainkan peranan penting dalam usaha
mewujudkan masyarakat dan negara yang makmur. Sumbangan beliau boleh dilihat
dari sudut mikro dan makro.
Pada masa kini, persekitaran ekonomi terdiri
daripada makro dan mikro maka usahawan berkait rapat dengan kedua-duanya.
Ekonomi makro dan mikro adalah keadaan luaran dan dalam yang boleh memberi
kesan perniagaan dan mempengaruhi usahawan dalam membuat keputusan.
Dari sudut mikro, usahawan dianggap sebagai pencetus
idea baru terhadap sesuatu yang wujud atau belum wujud. Maka selepas idea itu
menjadi penghasilan produk dan perkhidmatan yang dapat menambahkan nilai barang
atau perkhidmatan tersebut. Sebagai contoh, telefon bimbit berjenama Nokia
hanya boleh membuat panggilan pada tahun 80-an. Selepas penyelidikan dan
pembaharuan, telefon bimbit mempunyai fungsi yang berbagai seperti perkhidmatan
pesanan ringkas (SMS), mendengar lagu, mengambil gambar dan sebagainya. Dengan
ini, telefon bimbit mempunyai kegunaan baru dan bertambah nilai. Oleh hal yang
demikian, sumbangan usahawan dalam menjana idea baru adalah sangat penting.
Dari sudut makro, sumbangan usahawan ialah
mewujudkan peluang pekerjaan. Usahawan biasanya terlibat dalam pelbagai bidang
perniagaan, perkhidmatan, perindustrian dan sebagainya. Dengan ini, banyak
peluang pekerjaan disediakan untuk masyarakat tempatan. Sebagai contoh,
penubuhan HICOM dan syarikat penerbangan Air Asia telah menawarkan pelbagai
jenis pekerjaan. Kewujudan peluang pekerjaan yang banyak dan mencukupi akan
mengurangkan masalah pengangguran. Mengikut statistik, kadar pengangguran telah
menurun dari 3.6% pada tahun 2000 kepada 3.4% pada tahun 2005. Secara tidak
langsung, ekonomi negara telah meningkat dengan pengurangan pengangguran.
Berikutnya adalah kajian mengenai ekonomi dengan usahawan
Bumiputera di Malaysia. Fauzi Yaacob dalam kajiannya terhadap 186 peniaga
Melayu Kota Bahru, Kelantan merumuskan bahawa usahawan-usahawan yang bermotif
"pecuniary" mahu mendapat kekayaan dan penghormatan apabila tahap
ekonomi meningkat lebih tinggi. Kajian beliau menunjukan iklim ekonomi telah
menjadi faktor yang penting yang menggalakkan dan bertindak sebagai "push
factor" kepada Bumiputera untuk melibatkan diri dalam perdagangan dan
perusahaan.